PECHAR ALMARAZ E TODAS AS DEMAIS. 100% RENOVABLES
A industria nuclear manifestou as súas intencións de alongar o funcionamento das centrais nucleares máis aló dos 40 anos de deseño. Así, ENEL-ENDESA, IBERDROLA e GAS NATURAL-FENOSA poderán solicitar a renovación dos permisos de autorización da explotación entre o que queda do presente ano e o que vén. A central nuclear de Almaraz será a primeira en pedir a ampliación a partir do 8 de xuño, tras ela virá Vandellós o 26 de xullo de 2017, Cofrents, o 20 de marzo de 2018, e Ascó 1 e 2, a partir do 2 de outubro de 2018. A única excepción será Trillo, a partir do 17 de novembro de 2021.
O pasado 30 de novembro modificouse o regulamento do Consello de Seguridade Nuclear (*CSN) para desvincular a renovación do permiso de funcionamento do requisito da revisión técnica de seguridade de cada reactor, o que abre a porta a que o goberno do Partido Popular poida conceder permisos sen esta revisión da seguridade.
Ante estas intencións da industria nuclear, o Movemento Ibérico Antinuclear e as organizacións asinantes do presente manifesto lembran que:
- A enerxía nuclear é unha tecnoloxía que foi desenvolvida por motivos militares, e cuxo crecemento soamente foi posible grazas ó apoio económico e político dos gobernos, sendo un piar clave na proliferación nuclear. Unha enerxía que se converteu desde a súa orixe nunha transferencia continua de recursos dos cidadáns ás grandes multinacionais e ós bancos.
- A enerxía nuclear é cara, sucia e perigosa. Os graves accidentes ocorridos ó longo da súa historia, como os de Harrisburg, Chernóbil ou Fukushima, mostran con claridade o risco que implica a enerxía nuclear. Un risco sempre presente que supón enormes investimentos económicos en materia de seguridade e aumenta exponencialmente o custo da enerxía nuclear. Ademais a xeración de miles de toneladas de residuos radioactivos, que manteñen a súa toxicidade durante miles de anos hipotecando para sempre as xeracións futuras. Todo iso converte a nuclear nunha enerxía demasiado custosa en termos sociais, ambientais e enerxéticos.
- O funcionamento ata os 60 anos supón un risco inaceptable posto que os accidentes serán máis probables nun parque nuclear envellecido. A radioactividade non coñece as fronteiras así, un escape de calquera dos reactores en Almaraz por exemplo, podería afectar a Portugal.
- Este alongamento implicaría tamén un aumento considerable dos residuos radioactivos a xestionar, especialmente os de alta actividade, que son perigosos durante centos de miles de anos e para os que non existe unha forma de xestión aceptable.
- Neste sentido, débese iniciar o desmantelamento da central de Garoña de forma inmediata. Ademais de non conceder ningún permiso máis para alongar o funcionamento das centrais. Será precisamente a central de Almaraz a primeira en solicitar esta prórroga antes do próximo 10 de xuño. Unha central cuxos dous reactores teñen unha potencia equivalente a 5 veces a de Garoña e que xera grandes beneficios ás súas propietarias Iberdrola, Gas Natural e Endesa, malia que a súa seguridade está degradada.
- Tan só un mes logo da solicitude por parte de Almaraz será Vandellós II en Tarragona quen solicite o permiso, continuando con Cofrentes (Valencia), Ascó (Tarragona) e Trillo (Guadalajara).
- A única razón para este alongamento nuclear é continuar coa obtención de beneficios millonarios a través da factura eléctrica e outras subvencións custeadas pola cidadanía. A súa mera existencia supón un enorme freo ó desenvolvemento das enerxías renovables, que constitúen a auténtica garantía para un sistema enerxético 100% renovable. Do mesmo xeito que o inicio do seu desmantelamento é un momento clave para abordar un auténtico desenvolvemento alternativo para as rexións nucleares.
- O proxecto de construción dun cemiterio nuclear en Villar de Cañas (Cuenca) nuns terreos desapropiados, cun risco xeolóxico inasumible, é outro dos despropósitos do actual goberno que mostra a incapacidade para afrontar un debate transcendental como é o da xestión destes residuos altamente perigosos.
- Un debate que foi ignorado en Salamanca onde malia a enorme oposición dos veciños e da hipoteca que suporá para todo o campo do Yeltes, o CSN, e os gobernos de España e de Castilla e León, deron os permisos para a que sería a única mina de uranio ó descuberto de Europa. Tanto é así, que sen finalizar todos os trámites permitíuselle á multinacional australiana Berkely arrasar o territorio e tallar aciñeiras centenarias para explotar un xacemento que non é rendible. Unhas actividades que deben deterse.
Diante destas intencións, as organizacións, colectivos e persoas antinucleares solicitarán o próximo 10 de xuño en Madrid o fin destas ampliacións e un calendario de peche nuclear. Para iso deberá ser o Parlamento quen aprobe unha lei que fixe un calendario de peche que poña fin á enerxía nuclear no noso país.
Solicitámoslle ó Goberno que non renove ningún dos permisos ás centrais nucleares, e que proceda ó desmantelamento de Garoña.
Solicitamos que non se lle furte á cidadanía este debate fundamental para o impulso dun novo modelo enerxético xusto e sostible. Un modelo 100% renovable que só será posible mediante o abandono da enerxía nuclear.